Kathleen Stevens schrijft al sinds haar tienerjaren, al bleef het toen nog goed opgeborgen. Voor Kathleen vloeit het schrijven altijd voort uit een gevoel dat zij krijgt bij het horen van een verhaal van een ander. Iets dat haar raakt.

Het moment dat zij de eerste keer een gedicht op een kaart schreef en weg gaf, staat gegrift in haar geheugen. Vanaf dat moment mocht iedereen haar werk zien.